MAMIKO UEYAMA – fortepian

Naukę gry na fortepianie rozpoczęła w wieku 3 lat. Ukończyła Akademię Muzyczną w Osace (Japonia) w klasie prof. S. Ueda. Po jej ukończeniu została tam zatrudniona w charakterze asystentki. Już w czasie studiów występowała wielokrotnie z recitalami oraz jako solistka z orkiestrą Opera House w Osace. Laureatka nagród specjalnych: konkursu Japońskiego Stowarzyszenia Pianistów Pedagogów JPTAK (1993) i Koncertu Młodych Talentów w Japonii za wykonanie utworów K. Szymanowskiego (1994). Uczestniczyła także w „Wieczorze Chopinowskim” zorganizowanym przez Japońskie Stowarzyszenie Chopinowskie (1997).

W 1997 roku przyjechała do Polski na trzyletni staż podyplomowy, który ukończyła z oceną celującą. Następnie brała udział w wielu konkursach pianistycznych. Ważniejsze z nich to Międzynarodowy Konkurs im. K. Szymanowskiego w Łodzi (2001) oraz Międzynarodowy Konkurs im. Marii Canals w Barcelonie (2003), gdzie otrzymała honorowy medal. Rosyjska pianistka Tatiana Szebanowa tak opiniuje o jej wykonaniu: „Jej wykonawstwo harmonijnie łączy w sobie artystyczną dojrzałość z wysokim poziomem mistrzostwa technicznego. Artystka w swoich interpretacjach wyróżnia się wrażliwością na piękno dźwięku, jego barwę oraz wnikliwą analizę formy i dopracowaniem szczegółów utworu”. Pianistka doskonaliła swój warsztat pod kierunkiem wielu profesorów: K. Katada, S. Ueda, M. Nojima, J. Romaniuk, R. Sanjines, K. Kenner i T. Szebanowa. Ma bardzo szeroki repertuar, sięgający od Bacha przez Mozarta, Beethovena, Chopina, Schumanna, Rachmaninowa aż po klasyków XX wieku.

ZNAJDŹ W PROGRAMIE: 09.11.2015 | PONIEDZIAŁEK 19:00 | MAMIKO UEYAMA
PRZECZYTAJ ARTYKUŁ O REPERTUARZE:
Johann Sebastian Bach (1685–1750) — Preludium i fuga nr 4 cis-moll, BWV 849 (1722)
Ludwig van Beethoven (1770–1827) — Sonata fortepianowa nr 14 cis-moll ‘Księżycowa’, op. 27–2 (1801)
Robert Schumann (1810–1856) — Pieśń miłosna, op. 25–1, opr. Ferenc Liszt (1848)
Béla Bartók (1881–1945) — Rumuńskie tańce ludowe, BB 68, Sz. 56 (1915)
Ignacy Jan Paderewski (1860–1941) — Humoreski koncertowe nr 2 i 3, op. 14 (1887–1888)
Roman Statkowski (1859–1925) — Toccata, op. 33 (pub. 1928)
Karol Szymanowski (1882–1937) — Mazurki nr 1–4, op. 50, M56 (1924–1925)
Fryderyk Chopin (1810–1849) — Nokturn H-dur, op. 9–3 (1830–1831)
Fryderyk Chopin (1810–1849) — Ballada nr 1 g-moll, op. 23 (1831)