ADAM KLOCEK – dyrygent, wiolonczela

Dyrygent i wiolonczelista, laureat muzycznego Oscara — Grammy Award 2014, określony przez Krzysztofa Pendereckiego jako jeden z najbardziej obiecujących dyrygentów młodszej generacji. W 2004 roku wygrał konkurs na stanowisko dyrygenta–asystenta maestro Jana Lathama-Koeniga, dyrektora artystycznego Filharmonii Wrocławskiej i festiwalu Wratislavia Cantans. Od 2006 roku jest dyrektorem naczelnym i artystycznym Filharmonii Kaliskiej, od 2011 roku dyrektorem artystycznym orkiestry Młoda Polska Filharmonia, a od 2012 roku Filharmonii Częstochowskiej. Od 2008 roku członek honorowy Związku Kompozytorów Rosyjskich. Odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2013) i Srebrnym Medalem Gloria Artis (2014).


Występ artysty podczas Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego Ermitage w Petersburgu, podczas którego dyrygował Państwową Orkiestrą Ermitażu, został określony przez czołowy rosyjski dziennik „Niezawisimaja Gazieta” jako „dar niebios”. Zainteresowania i zdolności dyrygenckie Adama Klocka zauważył Jerzy Maksymiuk, mianując go swoim „asystentem”. Jako dziesięciolatek zadyrygował po raz pierwszy orkiestrą warszawskiej szkoły muzycznej z Miodowej. Zaraz potem wystąpił obok mistrza Maksymiuka, dyrygując orkiestrami filharmonicznymi i studenckimi (m.in. w Filharmonii Bałtyckiej oraz Filharmonii Krakowskiej).

Głównym nurtem rozwoju artysty stała się jednak kariera wiolonczelowa. Jako laureat licznych konkursów wiolonczelowych (m.in. w Poznaniu, Kolonii, Monachium i Nowym Jorku) oraz nagród i stypendiów (C.M. von Webera, Interlochen Center for the Arts, Europejskiej Unii Radiowo-Telewizyjnej — EBU) występuje w liczących się ośrodkach muzycznych. Plany koncertowe ostatnich lat objęły m.in. zaproszenie do udziału w pierwszym wykonaniu pod batutą kompozytora Concerto grosso K. Pendereckiego, udział w festiwalu Europalia, inauguracji VIII Forum Lutosławskiego w Filharmonii Narodowej, tournee w Stanach Zjednoczonych i Japonii. Za premierowe nagranie Concerto grosso z orkiestrą Filharmonii Narodowej pod batutą A. Wita artysta otrzymał nagrodę Fryderyk 2002. W 2003 roku wystąpił na galowym koncercie inaugurującym Rok Krzysztofa Pendereckiego w Filharmonii Narodowej. W 2004 roku dokonał, wraz z Sinfonia Varsovia, prawykonania napisanego dla niego Koncertu wiolonczelowego Krzesimira Dębskiego. Z Leszkiem Możdżerem występował w duecie określonym przez BBC jako „sensational”, którego płyta została bestsellerem 2005 roku, a obaj artyści, jako jedyni reprezentanci świata muzyki klasycznej, wystąpili podczas galowego koncertu urodzinowego TVP Kultura. Był związany kontraktem fonograficznym z firmą Universal Music. Gra na instrumencie Antonio Stradivariego z 1717 roku.

Impulsem do ponownego zajęcia się dyrygenturą było zetknięcie ze sztuką dyrygencką jednego z najwybitniejszych dyrygentów XX wieku — Carlosa Kleibera. Artysta otrzymał także rekomendacje dyrygenckie od Jerzego Maksymiuka, Jánosa Fürsta i Volkera Schmidta-Gertenbacha. Dyrygował większością orkiestr symfonicznych w Polsce, w tym Sinfonia Varsovia, Polską Orkiestrą Kameralną, Orkiestrą Kameralną Filharmonii Narodowej, Orkiestrą Filharmonii Krakowskiej, Bałtyckiej, Podlaskiej i Wrocławskiej. W latach 2007–2009 był także dyrygentem gościnnym orkiestry symfonicznej w Arizonie (Stany Zjednoczone). Występował z takimi artystami jak Shlomo Mintz, Heinrich Schiff, Valery Afanassiev, Krzysztof Penderecki, Witold Lutosławski, Dame Evelyn Glennie, Joshua Bell, Vadim Repin, Randy Brecker, Boris Pergamenschikow, Jerzy Maksymiuk, Antoni Wit, Sophia Gubaidulina, Freddy Kempf, Sayaka Shoji, Wanda Wiłkomirska, Jadwiga Rappe, Leticia Moreno, Kałudi Kałudow, Pierre Amoyal, Elmar Oliveira, Julius Berger, Gilles Vonsattel, Ivan Monighetti, Richard Hyung-ki Joo, Naomi Rachel Kudo, Avri Levitan, Dimitry Vassiliev, Leszek Możdżer, Waldemar Malicki, Krzesimir Dębski, Włodek Pawlik.

Stale współpracuje ze Zbigniewem Preisnerem (Beautiful Country, Woman in Berlin, Funeral, Preisner’s Voices). Album Preisner’s Voices (SONY Music) z udziałem artysty otrzymał status potrójnej platynowej płyty. W 2013 roku miały miejsce dwie premiery muzyki Zbigniewa Preisnera z udziałem Adama Klocka jako dyrygenta i solisty: The Four Colours of Łódź oraz Diaries of Hope (Barbican Hall w Londynie z udziałem Britten Sinfonia). Wydany w 2012 roku album Night in Calisia, z udziałem światowej sławy trębacza jazzowego Randy’ego Breckera, otrzymał tytuł Albumu Jazzowego Roku 2012 oraz Hit Roku 2012 dziennika „Rzeczpospolita”. Ta sama płyta otrzymała Grammy Award 2014, uzyskując również status podwójnej platynowej płyty.

Adam Klocek jest dyrektorem artystycznym międzynarodowych festiwali muzycznych: Multimedia Amber Road Festival i Wszystkie Strony Świata w Puławach. Jest także wykładowcą Akademii Muzycznej w Krakowie w stopniu doktora habilitowanego. Jako kompozytor jest autorem muzyki kameralnej, symfonicznej, filmowej. W sierpniu 2014 roku odbyło się prawykonanie jego suity Feniks, z okazji 100-lecia zburzenia Kalisza, napisanej dla Dawida Podsiadło oraz Moniki Borzym. Koncert ten, rejestrowany przez TVP, zgromadził 14 tysięcy słuchaczy.

ZNAJDŹ W PROGRAMIE: 07.11.2015 | SOBOTA 19:00 | KONCERT OTWARCIA
PRZECZYTAJ ARTYKUŁ O REPERTUARZE:
Marcin Partyka (ur. 1983) — Utwór na orkiestrę symfoniczną i sekstet wokalny ‘Z każdą chwilą i stałością’ (2015) | PRAWYKONANIE
Wolfgang Amadeus Mozart (1756–1791) — Symfonia nr 40 g-moll, KV 550 (1788)

ZNAJDŹ W PROGRAMIE: 08.11.2015 | NIEDZIELA 19:00 | KWARTETY FLETOWE
PRZECZYTAJ ARTYKUŁ O REPERTUARZE:
Wolfgang Amadeus Mozart (1756–1791) — Kwartet fletowy D-dur, KV 285 (1777)
Krzysztof Penderecki (ur. 1933) — Kwartet na klarnet i trio smyczkowe (1993); w opr. partii fletowej: Łukasz Długosz
Janusz Bielecki (ur. 1961) — Wariacje na flet i trio smyczkowe ‘Kolory lata’ (2012)

ZNAJDŹ W PROGRAMIE: 13.11.2015 | PIĄTEK 19:00 | KONCERT ZAMKNIĘCIA
PRZECZYTAJ ARTYKUŁ O REPERTUARZE:
Paweł Łukaszewski (ur. 1968) — Sinfonietta per archi (2004)
Felix Mendelssohn-Bartholdy (1809–1847) — Koncert skrzypcowy e-moll, op. 64 (1844)
Richard Strauss (1864–1949) — Serenada Es-dur, op. 7 (1881)
Ludwig van Beethoven (1770–1827) — Symfonia nr 4 B-dur, op. 60 (1806)